من و تو و خاطره ها....دوست دارم بی انتها...
محیا خانوم توی راه رفتن استاد شده....
عزیز دل مامانی! دوستت دارم...
محیا دخترم! تمام دلخوشی مامان تو هستی...
زندگی با تو چقدر قشنگه خوب من....
شیرینی زندگیمون شدی و عطر وجودت، گرمی نفسهات،طنین
صدات و آهنگ خنده هات تمام خونه رو پر کرده...
خدا را شکر که تو به دنیا اومدی محیا....
دخترم محیا!
من وبابا سالگرد تولدتو تبریک می گیم واز ته دلمون برات آرزوی خوشبختی، سربلندی،سرافرازی
و سلامتی میکنیم. و برای موفق شدنت در عرصه زندگی از هیچ تلاشی دریغ نمی کنیم.
............. زیباترین بهانه ی زندگیمون تولدت مبارک................
دختر گلم!
چون روز تولدت (12 دی) توی ماه صفر می افتاد، به خاطر همین 16 روز بعد از تولدت یعنی 28
دی ماه برات جشن تولد گرفتیم. همه رو دعوت کردیم: خاله طیبه و داداش طاها و یاسین، خاله
مهین و آبجی ستایش، خاله مریم و دخترش ، خاله اعظم، مادر جون ، خاله فروزنده و دختراش و
عروسش (مامان هانیه)،زن دایی و دختراش، مامانی وعمه فاطمه و عمه زینب، خاله بابا و
دختراش ، زندایی بابا با دخترش و...
دست همشون درد نکنه کادوهای قشنگی برات آوردن و خیلی زحمت کشیدن ...
البته آقاجون (بابای من) قبل از شروع تولد اومد خونمون و کادوی تولدتو بهت داد و از طرف مامان
جون (مامان جنت) که از پیش ما پر کشیده و رفته پیش خدا یه انگشتر خوشگل برات خریده
بود...قربون دستای آقای گلم برم...الهی خدا آقاجون رو برامون حفظش کنه...
خیلی جشن خوبی شد...همه دور هم بودیم ،فقط جای مامان جنت (مامان من) خیلی خالی بود،
......... روحش شاد.............
مامان گلم! خیلی دوست داریم...واقعا جات خالی بود و نبودنت بین ما خیلی حس می شد....
کاش اینقدر زود ازپیش ما نمی رفتی...خدا رحمتت کنه...
محیا و آبجی ستایش( محیا به ستایش که دختر خالشه میگه آبجی و خیلی دوسش داره )
محیا جونم !کارهایی که تا حالا بلدی:
الآن تو بلدی بدون اینکه کسی دستتو بگیره چند قدم راه بری و اگه بیفتی دوباره بلندمیشی وبه
راه رفتن ادامه میدی، البته اگه دستتو به دیوار بگیری که خیلی سریع خودتو به هرجا بخوای
میرسونی مثلا من میرم توی اتاق خواب یهو نگاه میکنم میبینم تو با کمک دیوار خودتو به اتاق
خواب رسوندی...، خودت میری روی مبل میشینی دوباره میای پایین، شبا موقع خواب لامپو
خاموش میکنیم تو میری روی مبل دوباره لامپ رو روشن میکنی و میخندی و میای پایین....چهارتا
دندون داری... وگفتن کلمه های بابا ، مامان ، دده، آب، توتو رابلد شدی... دس دسی کردن ،بای
بای کردن،بوس دستی دادن، نای نای کردن ، سینه زدن، را هم بلدی همه اعضای صورتت و
النگو و گوشوارتو ازت بپرسیم کو؟ بهمون نشون میدی و .....
دردونه ی مامان!
از لحظه ای که فهمیدم وجود داری تا همین حالا، تا وقتی زنده ام، تا آخر دنیا قلبم برات می طپه
و عاشقتم...
جشن تولد یک سالگی محیا......
توی این عکس روی پای مادر جون(مادربزرگ من) نشسته بودی...
قربونت بشم....الهی که تو لباس عروسیت ببینمت....
عزیزم! نمیدونم چی توجهتو جلب کرده...
دخترم محیا!
بهترین آهنگ زندگی ما تپش قلب توست و قشنگترین روزمان روز شکفتنت...
تولدت مبارک.....گل نازم....
محیا در حال نای نای....
شرمنده گلم میدونم خسته شدی ... ولی یه امشبه دیگه، تحمل کن...
به چی فکر میکنی...
توی این عکس دیگه خسته شده بودی و خوابت میومد ، حق داشتی عزیزم.... آخه بعدازظهر که
درحال آماده کردن تدارکات تولدت بودیم تو هم بیدار موندی و نخوابیدی...
ماه من !
آخرش گریه کردی...ولی خداییش مثل پرنسس ها شدی...
مامانو ببخش ، خستت کردم آخه میخوام بزرگ شدی عکس تولدتو داشته باشی...
بالاخره محیا موفق شد توی مراسم تولدش بخوابه و مهمونا را به مامان سپرد، یه نیم ساعت
استراحت کرد و وقتی بیدار شد، کیک تولدش را آوردیم و مراسم ادامه یافت ....
دخترم!
امروز سالروز تولد توست،و من هنوز در حیرتم از داشتنت، در کنار تمام داشته هایم ،تنها تو دلیل
کافی خوشبختی ام هستی...(البته بابایی هم هست)
شیرین من!
نمی دانم به چه زبان، بابت تمام آنچه با شکفتنت ارزانی ام کرده ای سپاسگزار باشم!!!!!!
چشمها ، گوشها و قلبی را که پیش از تو داشته ام، نه به یاد می آورم و نه میخواهم، با تو دوباره
زاده شدم. تو به آن قالب گذشته ی من روح بخشیدی ، همین روحی که دیگران به خاطرش مرا
« مادر » خطاب می کنند.
بهونه قشنگ من .... رفیق روز تنگ من...پری قصه های من.... شاپرک سفید من.....امید فرداهای من....
دختر رؤیاهای من.... تولدت مبارک....
تپلویم تپلو ...صورتم مثل هلو...
محیا دخترم!
به خاطر همه لحظاتی که تو اوج بی حسی، وجودمو از نابترین حس دنیا یعنی عشق به خودت پر کردی، ممنونم.
من عاشقتم مامانی! اما این عشقو از تو و معصومیت وجودت دارم.
نفسم! امیدم! معنای زندگیم! دخترم!
تمام لطافت گلبرگهای دنیا در وجود نازنین تو یکجا جمع شده تا با به آغوش گرفتنت بهترین حس دنیا رو تجربه کنم. از خدا می خوام آغوش گرم و لطیفتو هرگز از من نگیره...
محیا دختر مهتابی من! همیشه سالم وآرام باش و به من که تشنه وجود پاک و معصومت هستم آرامش بده.
محیا در اولین محرم با لباس علی اصغر امام حسین (ع)
امروز روز علی اصغر دردانه امام حسین (ع) بود، من هم تو را به حسینیه علی اصغر آوردم واین لباس را هم اینجا بهت دادن، منم با نیت بهت پوشوندم و تو را بیمه علی اصغرت کردم...
محیا من حتی طاقت دیدن کم حال بودن تو را به خاطر سرماخوردگی یا تب و... ندارم و دلم میگیره پس ربابه مادر علی اصغر چی کشیده !!!!!واقعا گفتنش هم سخته ...
خدایا قسمت میدم به حق علی اصغر شش ماهه همه بچه ها را برای مامان باباهاشون حفظشون کن و محیای مارا هم که تنها دلیل زندگی من وبابایی شده برای ما حفظش کن و سلامتی و خوشبختی براش رقم بزن ...
خدایا!
به من و بابای محیا هم آنقدر عمر با عزت و سلامتی بده که شاهد خوشبختی ، سلامتی و به بار نشستن این میوه ی زندگیمون باشیم...خدا جووووون شکرت...
عاشقتم...
توی این عکس یازده ماهته و آماده شدی باهم بریم روضه، آخه دهه اول محرمه ، راستی سینه زدن را هم تازه بلد شدی و وقتی تلویزیون روشنه و روضه میخونه خودت خود به خود سینه میزنی و من و بابا را صدا میکنی که نگات کنیم،آخه میدونی که ما خوشحال میشیم از انجام کارات و مدام قربون صدقت میریم،تو هم میخندی...
نمیدونی چقدر خانوم شدی بخدا...خیلی دوست دارم...
