ممنون خدا جونم.... ممنون...............................
اینو بدون تا آخر عمر عاشقت می مونم.....
ممنون خدا جونم.... ممنون...............................
واکسن یک سال و شش ماهگی...
امروز با کلی استرس رفتیم بهداشت برای زدن واکسنت، خیلی دلهره داشتم چون شنیده بودم واکسن یک سال و شش ماهگی سخته ، از طرفی تو هم دیگه بزرگتر شدی میدونم وقتی واکسنو بیاره که برات بزنه بی قراری میکنی... الهی فدات شم همین هم شد، وقتی که واکسنت آماده شد خانم فخری گفت که پاتو نگه دارم، با تعجب و ترس بهم نگاه کردی و نگاهت که به واکسن خورد فهمیدی که یه خبراییه ،التماس کردی که من بغلت کنم و ببرمت بیرون، خیلی لحظه بدی بود دلم طاقت اشکاتو نیاورد به همین خاطر بابایی رو صدا کردم و ازش خواستم که تو رو نگه داره تا واکسن بزنی ولی تو هنوز گریه میکردی و مدام منو صدا میکردی، منم نوازشت میکردم و میگفتم الآن تموم می شه ولی تو همین طور گریه میکردی و مامان مامان میکردی ...
قربونت برم من...به خاطر سلامتی خودت بود عزیزم ...من چاره ای نداشتم...ولی خداییش دلم آب شد تا واکسنت تموم شد...
وقتی برگشتیم خونه میخواستی راه بری جای واکسنت درد میکرد میگفتی مامان پا....پا... البته یه واکسن هم به دستت زد ...تا سه روز تب داشتی و خیلی کم حال بودی ...چشماتو به زور باز نگه میداشتی...
عزیز دلم خیلی لحظه بدی بود ولی شکر که مشکلی پیش نیومد واین واکسن رو هم پشت سر گذاشتی...
بیش از اون چیزی که فکرشو بکنی دوست دارم....
درد و بلات به جونم....................................................
یه دونه گل عزیزم....عشقمو به پات می ریزم...
داشتم فکر میکردم این همه مهربونی و صداقتو از کی آموختی ... من که اگه همه خوبیهای وجودمو جمع کنم بازم نمیتونم این همه رو به تو یاد داده باشم، حتماً دست پر رحمت خداوند این همه رو در وجود پاک تو گذاشته تا من به وجودت افتخار کنم و گاهی از وجود خودم خجالت بکشم که در مقابل تو و خوبیهات اینقدر کم میارم...
گل زندگی مامان! یک سال و پنج ماهه شدی....و الآن بلدی صلوات بفرستی می گی: اللهم ...بهت بگم سوره توحید رو بخون میگی: اللهو احد اللهو صمد...دست چپ و راست رو بلدی...بهت میگم منو چندتا دوست داری میگی: ده... البته همه رو ده تادوسشون داری...میگم کی تو رو آفریده میگی: اُدا...کلمه های زیادی رو هم یاد گرفتی که همه رو یکجا مینویسم برات که چقدر کودکانه و بامزه میگی....
الهی قربون اون حرف زدنت برم من.............
آرزوی دیروزم .... داشته ی امروزم... و امید فردایم هستی...
عزیز دلم این عینک باباییه باهاش عکس انداختی...خودت عینک کوچولو داری ولی اصلا دوسش نداری و عاشق عینک بابایی هستی ... نمی دونم چرا همه چیزای بزرگتر از خودتو دوست داری...فکر کنم دلت می خواد زودتر بزرگ بشی....
فدای تو....
این دوتا عشق منن........
خیلی روز خوبی بود همه اونجا بودیم... باز جای مامان جنت خیلی خالی بود...خدا رحمتت کنه مامان گلم...
دومین بهار محیای گلم...بهار 1392
الهی که زندگیت همیشه بهاری و سبز باشه...
عیدت مبارک عمر من.....
یک سال و سه ماهگی...
محیا جونم در حال تماشای شبکه هدهد...
خیلی این شبکه هدهد رو دوست داری گلم....
یک سال و دو ماهگی....
این روزاااااااااااااااااااااااااااااا......
این روزها گاهی صدبار دستهای تو رو میگیرم و نگاه میکنم به ناخن هایت، بندهای انگشتانت و
به پوستت، نگاه میکنم و می بوسمشان...
انگار خدا را در مشت های کوچک تو پیدا کرده ام ، به چشم های تو بوسه می زنم،به لبانت
چشم می دوزم و به مرواریدهای سفیدی که تازه مهمان دهان زیبایت شده...
با تو بازی میکنم و در آغوش می فشارمت....
«آرام در گوشت می گویم: میدانی چرا خدا تو را به من داد؟
برای اینکه روزی هزار بار از او تشکر کنم....»
