دختر شیرینم!
هر وقت خواستی بدونی چند تا دوست دارم ...............
انگشت بذار رو نبضت.................
اون موقع می بینی دوست داشتنم تمومی نداره...................
زندگیم تویی...من بهت وابسته شدم....
دخترم! تا بیست وشش ماه پیش نبودی ولی حس بودنت در وجودم به من شوق زیستن بخشیده
بود. به دنیا آمدی و دنیای من شدی.....
دنیای من! توی این مدت کارهایی می کردی که از دیدنشون واقعاً لذت می بردیم... می نویسم تا
یادمان بماند...
عزیزم! هر چیزی بدم دستت فوراً تشکر میکنی و میگی مامان مِسی....مَنون...دست درد نُهُنه....
بعضی مواقع یه حرف هایی میزنی که همچین به دلمون می چسبه که می خوایم بخوریمت...
هر وقت می برمت دستشویی پاهاتو که می شورم بوسم می کنی میگی مامان مِسی ....عجیج
منی....
دخترم کافیه فقط یه دفعه یه حرفی رو بهت بزنیم سریع یاد می گیری و تکرار میکنی ...خیلی با
هوشی گلم...همه بهت میگن مثل طوطی می مونی..............
یه خرسی بزرگ داری بهش میگی نینی و هر وقت میخوای مامان بازی کنی اونو بغلش می کنی
می گی مامان آدُر (چادر ) بده و کفشتو هم می پوشی و نی نی رو میگیری تو چادر و توی اتاق
باهاش دور میزنی...بعد می شینی روی زمین ونی نی رو روی پاهات لالاش میکنی و براش
لالایی می خونی...نینی را میبری دم در دستشویی و به حساب جیششو میگیری.....
هرچی میبینی ازمون میپرسی این چیه؟....
وقتی بابا میخواد بره بیرون گریه میکنی ...به بابا میگی نَلو(نرو) بعد من راضیت میکنم که گریه
نکنی به بابا میگی پس زود بیا ...شیر...مُوس(موز)آمدامس(آدامس)و... بیار....وقتی هم که بابا
سرکاره بهانشو میگیری و تا بهش زنگ نزنم باهاش حرف بزنی راضی نمیشی....
گوشی تلفن که زنگ بخوره حتماً باید گوشی رو بهت بدیم حرف بزنی ...اگه بهت ندیم دیگه اشکیه
که میریزی...گوشی رو هم که بگیری میگی سلام...اوبی(خوبی) منم اوبم(خوبم) بای بای....به
همین قانعی خدا راشکر....
رنگهای آبی . زرد و نارنجی و صورتی و سفید و سیاه و سبز و بنفش و سرخ را هم کاملاً بلدی و
ازت بپرسم این چه رنگیه درست جواب میدی....
شعرهای یه توپ دارم قلقلیه....اتل متل توتوله...گنجشگک اشی مشی...لی لی لی لی
حوضک...تپلویم تپلو...آهویی دارم خوشگله...یه دختر دارم شاه نداره....یه روز آقاخرگوشه...
حسنی...تاب تاب همبازی....عموزنجیر باف و ... رو هم بلدی و خیلی با مزه میخونی......
از یک تا ده بلدی بشمری.............
خودت از توی موبایل آهنگهای حسنی و ... رابلدی بیاری....
توی انداختن و جمع کردن سفره خیلی دوست داری کمک کنی...
تلویزیون و دستگاه رو بلدی خاموش و یا روشن کنی............
وقتی با ماشین میریم بیرون از هر خیابونی که رد بشیم اگه خونه یکی از فامیل توی اون خیابون
باشه میگی...مثلاً از خیابون خونه خاله مهین که رد بشیم میگی مامان آله مهین.......
خونه مادر جون......خونه خاله طیبه...خونه مامانی....خونه فاطمه و علی و....همه رو میدونی
حتی اگه شب باشه... من نمیدونم از کجا میفهمی که این خیابون خونه اونهاست.....
اسم مامان و بابای همه نینی ها رابلدی...
وقتی بابا خوابیده بدون اینکه من بهت بگم خودت میری پتو میندازی روش....
هنوز از آبمیوه گیری و جارو برقی میترسی....
وقتی میرسیم محمد هلال سر خاک مامانی....میگی مامانی اینجاست...و وقتی که ما فاتحه
میخونیم تو هم زمزمه میکنی و لبتو تکون میدی....
حالا دیگه هرکی بگه منو چند تا دوست داری میگی دنیا....
خلاصه کلی جیگر شدی.......................هر چی بگم باز هم کارهای شیرین و با مزه ات تمومی
نداره....................
البته خیلی از این کارها را از چند ماه پیش بلد بودی ولی من الآن نوشتم .....
وقتی می خوابی اونقدر خونه ساکت میشه که دلمون میگیره...و دلم میخواد بیدارت کنم....
عزیزم.....
نمیدونی چقدر دوست دارم ....حد نداره.....
دیکشنری محیای گل......
محیای گلم !
اینقدر واژه ها وکلماتی که میگی شیرینه که دلم نیومد ننویسم...به همین خاطر مینویسم تا هم
من و بابایی یادمون بمونه که کلمه ها رو چقدر شیرین و کودکانه میگفتی و هم خودت که بزرگتر
شدی بخونی و خنده روی لبات بشینه....
پوتولار:پرتقال مُوس:موز
لومی:لیمو بَسَنی:بستنی
توتولو:کوچولو لات:لاک
اُدا:خدا پانا:بفرما
تَملا: دستمال می سام:می خوام
سیسیله:ستایش آله:خاله
آله طِپه،طبیه: طیبه آله مَیین:خاله مهین
اَدم:اعظم آجی:آبجی
آسین: یاسین آطمه آنوم:فاطمه خانوم
آله مَیَم:خاله مریم مَنا آنوم:محیا خانوم
بابا اُجَت:بابا حجت مُسِن:محسن
چِمشت:چشم شَمَت:شکم
نَدون:دندون ناست:ناف
اَبو،اَبلو:اَبرو مینی:بینی
مُل:مبل ناهُن:ناخن
تُتُرُل:کنترل مُجه:مژه
تَپش:کفش دات:داغ
دَشویی:دستشویی دوشی:گوشی
آذا:غذا ناجی:نارنجی
سیپید:سفید صوتی،صوتَلی:صورتی
سُل:سرخ زَرت:زرد
بُلو:برو صَتَلی:صندلی
آله:آره پُشو:پاشو
دالَم:دارم مِمیشه:نمیشه
مِمیام:نمیام هَپت:هفت
اِلما:حلما مُجُجا:مجتبی
دُل:گل بی ابد:بی ادب
با بی ابد:با ادب عجیج منی:عزیز منی
اَلام:سلام آنیه:هانیه
تِتاب:کتاب جالو بلقی:جارو برقی
شاپو:شامپو شُت:شرت
بالون: بارون اُوله:حوله
توچه:کوچه آها:آقا
اَتیب:خطیب دِهانی:دهقانی
لَت:رفت تایی:چایی
اَدوشت:انگشت شوشولات:شکلات
آمدامس:آدامس بُهُلَم:بخورم
مِسی:مرسی مَنون:ممنون
دَسِت درد نُهُنه:دست درد نکنه عَست:عکس
ماتُو:مانتو شوشوله:خوشگله
اَم:دوچرخه مَنیر:پنیر
کیمیش:کشمش ترش:لواشک
داشق:قاشق اُرما:خرما
اَلَندو:النگو تَپیس:کثیف
نَدو:نگو شیته:زشته
پَچه:بچه اَند:قند
سُبله:سفره مَته:مکه
مَشَد:مشهد اُسین:حسین
نُهُد:نخود مِساک:مسواک
باجی:بازی اَمام:حمام
اونه باجی:خونه بازی پَچَم:پرچم
تُمُد:کمد اَچال:یخچال
سَرت:سرد اوبی:خوبی
قُبُله بلم:قربونت برم حَبلا:حلوا
تِنار:کنار تُلاه:کلاه
اَسه شودم:خسته شدم نُدونه:هندونه
ناگی:نارنگی پارچ:پارک
سوسوله:سرسره بنازی:بندازی
نَناله:نداره مِمیدَم:نمیدم
مشی مشی:اشی مشی سی:خیس
دوله:گوله نَناشی:نقاشی
بَبَستم:می بستم پَسَم:می ترسم
گیلگلی:قلقلی تُچا:کجا
نَناشتم:نداشتم نِنِشتم:نوشتم
شینیه:شیرینه تَلَه:تلخه
اُرصت:قرص شَبَت:شربت
مُمُنَم:نمی دونم باس هُن:باز کن
بیالَم:بیارم بَبَشید:ببخشید
نَمه:نعیمه نینا:سینا
رولولا:روح اله اِسان:احسان
بَگَدِه:برگرده شِتَت:شرکت
تابینه:کابینت توتو:کوکو
آدُر:چادر اللهم:مهر
اَبیج:هویج دوست نَنالَم:دوست ندارم
دُیا:دنیا باباجی:باباحاجی
بُهالی:بخاری سَ دایی:زن دایی
اَنانه:حنانه عینَت:عینک
محیا و اولین برف زمستون..........بهمن ماه
عزیزم شب که برف شروع به باریدن کرد....من اینقدر ذوق کرده بودم که این ذوق و شوق من به
تو هم منتقل شده بود....بهت گفتم صبح که بیدار شیم میریم برف بازی و عکس هم میندازیم....
صبح که بیدار شدیم برف بند اومده بود....رفتیم در اتاق رو باز کردیم که ببینیم چقدر برف جمع
شده...تو گفتی بریم برف بازی پُنیم(کنیم) عست بنازیم(عکس بندازیم)...
الهی فدات شم که یادت بود دیشب بهت قول بازی توی برف و عکس انداختن داده بودم...............
خلاصه رفتیم توی حیاط و این عکسها را انداختیم....
توی کوچه.....
سری دوم برف اومدن.....
بعداز چند روز که اون برف اولی آب شده بود، دوباره برف اومد.....رفتیم توی حیاط و این دفعه آدم
برفی هم با هم درست کردیم.............
محیای گلم!
دوستت دارم اما نه به اندازه ی بارون چون یه روز بند میاد.....................
دوستت دارم اما نه به اندازه ی برف چون یه روز آب می شه.................
دوستت دارم اما نه به اندازه ی گل چون یه روز پژمرده می شه.....................
دوستت دارم به اندازه یه دنیا چون هیچ وقت تموم نمیشه....................
تو کهکشانی هستی از پر نورترین ستاره ها.......
داشتی زنگ می زدی به بابا که بیاد دنبالمون ما را ببره خونه خاله غزاله(دو ست من) ...
زیبای دلبندم!
هنوز در باورم نمی گنجد که دو سال از اولین لحظه در آغوش گرفتن تو می گذرد. به همین زودی
دو سال از زیباترین و بهترین روزها و شب های زندگی من در کنار تو سپری شد و من با ورود تو به
سومین سال زندگیت بهاری تر از بهارم.
عزیز مامان!
به خاطر تمام این خوبیهایی که در من زنده می کنی از تو ممنونم. و از خدای مهربان سپاسگزارم
به خاطر اینکه دو سال تمام به من شایستگی این را داد که مادر تو باشم .
محیا دخترم!
قدم گذاشتنت به سومین سال زندگی را به تو و به خودم و بابایی که چنین هدیه ای را از خدا
گرفته ایم ، تبریک می گویم.
برایت در دل بهترین آرزوها را می کنم و با دست دعا به درگاه خداوند می برم....
دلبندم! تولد دو سالگیت مبارک..............
امروز دخترک قصه های من به دو سالگی سلام می کند و من در بهت این بالندگی مبهوت ،
خدایم را شکر می کنم. با لذت و تحسین نگاهش میکنم و او را می ستایم.........
عزیزم! چون با این لباس عروست خسته میشدی موقع خوردن کیک لباستو عوض کردم تا راحت
باشی..............
بیا شمعتو فوت کن تا صد سال زنده باشی.............
مامان عاشقته...................
روزی برسد که تو بر فراز قله های موفقیت باشی و ما نظاره گر شادیهایت باشیم..............
عزیزدلم!
به خاطر اینکه 12 دی شهادت امام رضا (ع) بود تولدتو با سه روز تأخیر یعنی یکشنبه 15 دی
ماه گرفتیم.......
چه لطیف است حس آغازی دوباره ، و چه زیباست رسیدن دوباره به روز زیبای آغاز تنفس....
و چه اندازه عجیب است ، روز ابتدای بودن !
و چه اندازه شیرین است امروز .....
روز میلاد ....
روز تو !
روزی که تو آغاز شدی !
محیای عزیزم تولدت مبارک................................
دخترم! روزگارت بلند مثل یلدا..................
عزیزم !
این دومین یلدایی هست که تو در زندگی ما هستی.......
امشب همه دور هم خونه باباحاجی جمع شده بودیم خیلی شب خوبی بود، همه بودیم فقط
جای مامانی و باباحاجی خیلی خالی بود...............این عکس را هم خونه باباحاجی ازت
گرفتم..............
روی گل شما به سرخی انار
شب شما به شیرینی هندوانه
و عمرتون به بلندای یلدا
شب یلدات مبارک............
بای بای شیر مادر.........................................
دلبندم!
دو هفته دیگه مونده که دو ساله بشی.... و من دیگه بهت شیر نمی دم ...
البته تو اولش یه خورده بهانه گرفتی ولی دیگه مجبور بودم که به بهانه هات توجه نکنم آخه
اگه دلم برات می سوخت و دوباره بهت شیر میدادم بیشتر اذیت میشدی...
خداییش دلم نمیومد و خیلی برام سخت بود که ببینم التماس میکنی و لی اینجوری برای خودت
بهتره، دیگه غذاخوردنت بهتر شده...اونجوری غذاتو درست نمی خوردی بیشتر میخواستی
شیربخوری.......................
دختر گلم !
در ضمن این آخرین عکسیه که توی این خونه ازت گرفتم ، آخه داریم اسباب کشی میکنیم بریم
خونه جدید.....
الهی فدات شم توی جمع کردن وسایل خیلی بهم کمک کردی....قاطی روزنامه ها و کارتن ها
بازی میکردی و وقتی میخواستم کارتنها را جابجا کنم تو هم یه سر کارتن رو میگرفتی و ....
خلاصه که همه جوره شرمندتیم.......................جیگر مامان.......................
دومین محرم محیا جون...................
محیا جان !
الهی قربونت برم من که به احترام امام حسین(ع) سیاه پوشیدی.....عزیزم! الآن یک سال و یازده
ماهته و امسال محرم دومین محرمی هست که تو در کنار ما هستی...اما دخترم! امسال محرم
غم ما دوچندان شد....
آخه بابا حاجی(پدربزرگ مادری من) بعد از 30 روز بستری در بیمارستان بهشتی صبح روز عاشورا
از میان ما پر کشید و به جمع آسمانیان پیوست...
هنوز غم از دست دادن مامانی (مامان من) را فراموش نکرده بودیم که متأسفانه عزیز دیگری را
از دست دادیم...
واقعا غم بزرگی بود چرا که باباحاجی برای ما مثل پدر بود ، آخه خونه مامانی کنار خونه باباحاجی
بود وما همیشه خونشون بودیم ، یه جورایی میشه گفت پیششون بزرگ شدیم....
الآن هرشب که میریم خونشون خیلی جاش خالیه...
محیا! باباحاجی خیلی تو رو دوست داشت ، وقتی که میرفتیم خونشون تو باهاش دست میدادی
و بهش میگفتی : باباجی الام (باباحاجی سلام)...........
یه روز که رفته بودم بیمارستان ملاقاتی باباحاجی سراغتو ازم گرفت ...گفت:محیا را نیاوردی ؟
بهش گفتم چرا آوردمش بیرون بیمارستانه ، نیاوردمش توی بیمارستان ترسیدم یه وقت مریض
بشه...بابا حاجی گفت: موقع ملاقاتی اینقدر بچه میارن...هیچی نمیشه....
حالا خیلی پشیمونم که چرا نبردمت باباحاجی تو رو ببینه ...آخه چه میدونستم ! فکر میکردم به
زودی خوب میشه و برمیگرده خونه ...حالا هروقت یادم میاد گریه میکنم و میگم کاش برده
بودمت پیشش....کاش....
محیا جان! تو هم باباحاجی رو خیلی دوست داشتی...وقتی که باباحاجی بیمارستان بود ،میرفتیم
خونشون میدیدی باباحاجی نیست.... به مادر جون میگفتی:باباجی کو؟
حالا دیگه وقتی ازت می پرسیم باباحاجی کو؟میگی بالا، پیش خدا...
مامان گلم و باباحاجی مهربونم خیلی جاتون خالیه...اما همیشه توی قلب ما هستید...
خدا رحمتتون کنه و انشااله جایگاهتون بهشت باشه....................آمین......
