گل زیبای من ! محیای دوست داشتنیم !
داشتیم میرفتیم بیرون که این عکسها را کنار باغچه حیاط ازت انداختم...................
الهی قربونت برم که نور خورشید چشاتو اذیت میکرد ولی باز هم با روی خندون وایسادی
تا ازت عکس بندازم....خورشید زندگی منی.....
راستی درخت گل پشت سرت را با همدیگه دو هفته پیش کاشتیم الآن اینقدر بزرگ
شده....لباسی رو هم که پوشیدی از مکه برات خریدم...............
خدایا !
کمی بیا جلوتر.......
می خواهم در گوشت چیزی بگویم.....!
این یک اعتراف است ..................
من بی محیا یک لحظه هم
دوام نمی آورم........................................................
خودت حفظش کن و نگه دارش باش...............
آمین..................................
