عزیزدلم!
یک سال و نه ماهت بود که دیگه به پوشک احتیاج نبود تو خودت بلد شدی بری دست شویی....
سفر به مشهد مقدس.......................
محیا جان !
6 مهر ماه 1392 ساعت 10 شب همراه با عمو روح اله ( دوست بابایی )و خانومش وبچه هاش
سارینا و سینا عازم سفر به مشهد مقدس شدیم...محیای گلم یک سال و نه ماهه بودی و اولین
بار بود که به مشهد می رفتی...
این عکس رو توی قطار موقع رفتن به مشهد ازت گرفتم...
روز بعد ساعت 12 ظهر رسیدیم هتل و یه کم استراحت کردیم...
غروب همه با هم رفتیم حرم...
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(علیه السلام)....
خیلی لحظه قشنگی بود ...آدم یه حالی پیدا میکنه ،از شوق اشک آدم در میاد ... یاد دفعه های
قبلی که همراه مامانم و بچه هامون اومده بودیم افتاده بودم... جای همه واقعا خالی بود...
مخصوصا مامان گلم...
روز بعد رفتیم پدیده شاندیز وناهار را همونجا خوردیم...این عکس رو اونجا ازتون انداختم...
خیلی جای با صفایی بود......................
روز بعد هم رفتیم باغ وحش....
پارک ملت و آرامگاه برادران امام رضا(ع)به نام یاسر و ناصر و فروشگاه بین المللی طرقبه و... هم
رفتیم... چهارشنبه شب هم رفتیم خونه دوست عمو روح اله که اهل مشهد بودن...شب را اونجا
موندیم...
و روز بعد پنج شنبه 11 مهر ساعت 9 شب با قطار به طرف کاشان حرکت کردیم....
خیلی سفر خوبی بود...خوش گذشت...
خدا قسمت همه بکنه...
دوم اسفند، تولد مامان..................
دختر زیبای من!
امروز روز مامانه...روز من...
روز تولد مادری که یکی از بزرگترین افتخارات زندگیش اینه که مادر توئه...
دختر گلم!
امروز می خوام خدا رو به خاطر تموم نعمت هایی که در طول زندگیم بهم عطا کرده، شکرگزار
باشم.و بخصوص بگم:«خدایا شکرت که با دادن پدر و مادری مهربان و زحمتکش، دختری سالم
و شوهر ی بی نظیر ، به من ، نعمت رو بر من تمام کردی...»
دخترم! از خالق عشق می خوام که تو رو که بزرگترین سرمایه زندگیم هستی در پناه خودش
نگه داره....
خداوندا....
بابت هر شبی که بی شکر سر بر بالین گذاشتم....
بابت هر صبحی که بی سلام به تو آغاز کردم.........
بابت لحظات شادی که به یادت نبودم..................
بابت هر گره ای که به دست تو باز شد و من به شانس نسبتش دادم...
بابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر تو را دانستم...
مرا ببخش....................................
مرا ببخش....................................
محیا! گل باغ زندگی من وبابایی....
محیاجون و سارینا ( دختر دوست بابایی)
محیا خودش این بادمجانی را که دستشه چیده، به خاطر همین توی همه عکسها دستشه...
بعد از کلی آب بازی و شیطونی بالاخره خسته شدی ، لباستو که همش خیس شده بود عوض کردم و خوابیدی...
تو که خوابت برد...همه باغ سوت و کور شد...
محیاجان ! دخترم!
توی این عکسها یک سال و هشت ماهه بودی....
عزیزدلم! روز جمعه بود که عمو روح اله( دوست بابایی )ما را دعوت کرد به باغشون که توی
برزک یکی از روستاهای قشنگ کاشان بود.....
خیلی خوش گذشت ، کلی باسارینا بازی کردی...البته سارینا یه داداش کوچولو به نام سینا داره،
که هفت ماهشه ، تو سینا را نینا صداش میکردی ...
عمو روح اله کلی گردو از درخت چید که بخوریم ، همه دستمون سیاه شده بود...البته درخت
فندق و سیب و... هم داشتند...
عزیزم تو دوست داشتی خودت از درخت، گردو بچینی ولی دستت نمیرسید کوچولوی من...
خیلی روز قشنگ و آرومی بود ...
محیای من! همه روزهای زندگیت قشنگ و به یاد موندنی باشه.... انشااله.....
